Witamina słońca-witamina D
Czas wakacji i długich słonecznych dni nieubłagalnie dobiega końca. Poziom witaminy D (cholekalcyferolu) mamy uzupełniony co najmniej o 100%, pod warunkiem, że każdego dnia spacerowaliśmy na świeżym powietrzu przez co najmniej 30min. Warto jest utrzymać taki stan jak najdłużej, gdyż odgrywa ona niezwykle istotną rolę w organizmie człowieka. Jej niedobór prowadzi do zwiększonej łamliwości kości i zębów, krzywicy, osteoporozy, a także do osłabienia odporności, obniżenia nastroju,a nawet depresji.
Przez pierwsze dwa lata życia każdy z nas syntezował witaminę D w ilości wystarczającej na pokrycie zapotrzebowania rosnącego organizmu. Jednak jej zapasy szybko się zużyły w miarę dorastania. Dorosły człowiek nie jest w stanie samodzielnie wyprodukować witaminy D bez udziału promieni słonecznych. Niestety mieszkamy w takiej strefie geograficznej, gdzie lato trwa tylko dwa miesiące,więc powinniśmy maksymalnie korzystać z kąpieli słonecznych. Należy jednak pamiętać o ochronie skóry i jednoczesnym stosowaniu odpowiednich kremów z filtrami UVA i UVB.
Jesienią i zimą, gdzie słońca jest jak na lekarstwo, powinniśmy zwiększyć spożywanie produktów spożywczych bogatych w kwasy omega oraz witaminę D, głównie ryb. Dla osób nielubiących ryb dostępne są w aptekach doustne preparaty cholekalcyferolu. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witaminy D pomoże nam zachować doskonały nastrój przez cały rok, zwiększy nasze siły w walce z wirusami przez podniesienie odporności, zapobiegnie osteoporozie. Jednak nie należy przekroczyć odpowiednich dawek:
-noworodki i niemowlęta 400 IU/dobę
-dzieci od 1 r.ż.do 18 r.ż 600-1000 IU/dobę
-18 r.ż- 800-4000 IU/dobę.
Dawkowanie zależy od masy ciała, karnacji, pory roku, a także u dorosłych od charakteru wykonywanej pracy. Największe zapotrzebowanie na witaminę D jest w miesiącach wrzesień-kwiecień. Należy też pamiętać, że należy ją spożywać razem z posiłkiem, gdyż należy do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Uważa się też, że dodatek witaminy K2 wspomaga wchłanianie witaminy D przez synergiczne działanie. Dlatego też zaleca się jednoczesną ich suplementację.
piśmiennictwo
1.Mutschler „Farmakologia i toksykologia”
2.Anuszewska E. „ Witamina K a choroby cywilizacyjne” Gazeta Farmaceutyczna 2011